نوموفوبیا چیست؟
نوموفوبیا (Nomophobia)، اصطلاحی است که برای نخستین بار توسط محققان انگلیسی و از سال ۲۰۱۰ رواج پیدا کرده است و به عنوان مخفف عبارت No Mobile Phobia به کار می‌رود. نوموفوبیا نوعی از بیماری فوبیا است که فرد مبتلا به آن، در صورت دور بودن از گوشی موبایل، اضطراب و نگرانی شدید را تجربه می‌کند.
بر اساس مطالعات انجام شده در آمریکا، ۶۵ درصد مردم موبایل خود را هنگام خواب نزدیک خود نگه می‌دارند. اگر چه در ایران آماری در این زمینه وجود ندارد، اما به نظر نمی‌رسد که تفاوت جدی در این زمینه وجود داشته باشد.
اگر چه میزان استرس دور بودن از موبایل یا جاگذاشتن موبایل در خانه، بسته به شرایط می‌تواند بسیار متنوع باشد، اما بررسی‌ها نشان داده است که شدت آن می‌تواند با استرس ناشی از رفتن به مطب دندانپزشک یا حتی استرس ناشی از دغدغه‌های مرتبط با ازدواج برابری کند!
نوموفوبیا به معنی ترس از جدایی از موبایل یا در دسترس نبودن تلفن همراه است. صفحه نمایش گوشی های هوشمند هر اندازه که شفاف تر و با کیفیت تر می شوند طبیعت را از افق دید ما دورتر کرده و زندگی در لحظه را از ما بیشتر سلب خواهند کرد.
شاید نتوان گوشی های هوشمند را از زندگی حذف کرد اما باید با یک برنامه ریزی معقول، مدت استفاده از آنها را محدود کرد. وابستگی شدید به تلفن همراه به کودکان نیز سرایت کرده است به طوری که اگر والدین گوشی خود را از او بگیرند نشانه های پرخاش و عصبانیت از خود بروز میدهند.
برای کمک به کودکان باید اعتماد به نفس آنها را تقویت کرد با آنها صحبت کرد و با ترتیب دادن رفت و آمدهای دوستانه و خانوادگی خلاهای او را جبران نمود....
